Ηταν η ημέρα των εκλογών και οι υποψήφιοι μου είχαν "πάρει τα μυαλά"! Ευτυχώς όμως υπήρχε και μία που μου θύμισε ότι σαν χθες πριν από 34 χρόνια "έφυγε" από την ζωή ο Ian Curtis. Η Λέττα Ζάγκλα (ευχαριστώ Λέττα). Το πρώτο άλμπουμ που άκουσα ήταν το Closer. Μετά αγόραζα και έψαχνα με μανία ότι είχε σχέση με αυτό τον ήχο. Ο Ian Curtis πέθανε νωρίς, είδα από το "Control" την "αναπαράσταση" της αυτοκτονίας του. Εχω όμως ένα μυστικό που με συνδέει μαζί του. Είναι προσωπικό, δεν θα το γράψω εδώ, το ξέρουν όμως οι δικοί μου άνθρωποι. Περιγράφεται στους στίχους του shadow play. Αλήθεια τι ήταν ο Ιαν Κέρτις; Ποιος ήταν αυτός που "είχε χάσει τον έλεγχο"; Ποιος ήταν ο τύπος που έγραψε το she's lost control; Ο Ιαν είχε εντυπωσιαστεί από εκείνη τη νεαρή. Αλλωστε τον βασάνιζε η επιληψία. Μέχρι και οι κινήσεις του πάνω στη σκηνή τέτοιες ήταν. Ο Ιαν που άκουγε David Bowie που έζησε την εποχή της punk στη Βρετανία, που γνώρισε το 100 club του Λονδίνου, που έζησε τους Buzzcocks, τους Pistols, τις Slits, τους Clash, τους Eater, και τόσες άλλες μορφές της Βρετανικής σκηνής. Ο Ιαν του Manchester, της Factory, ο Ιαν του Decades, του 24 hours, του New Dawn fades, και τόσων άλλων. Ο Ian που με τον θάνατό του άνοιξε τον δρόμο για τους New Order, o Ιαν που ενέπνευσε μέχρι και τον Moby, ο Ιαν που η φωνή του ακούγεται ακόμη, όχι μόνο στα βινύλια και τα cd των Joy Division αλλά και από τις φωνητικές χορδές όλων όσων επηρέασε με τη στάση και τη μουσική του. Ο Ιαν που μας κάνει και δακρύζουμε ακόμη, ο ποιητής, ο μουσικός, ο περίεργος τύπος που ήταν τόσο μόνος αλλά που κατάφερε να αποκτήσει εκατομμύρια φίλους. O Ian των Warsaw και του they walked in line. Ο Ιαν ο δικός μου, της Λέττας, και τόσων άλλων που θυμούνται πως σαν και χθες έφυγε ο κορυφαίος της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου