Την άνοιξη του 1999 επί κυβέρνησης Σημίτη και υπουργίας Θόδωρου Πάγκαλου, ο ηγέτης του Κουρδικού λαού ΑμπτουλάχΟτσαλάν παραδίδεται μέσω του ναύαρχου Ναξάκηστο Τούρκικο κράτος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φωτογραφίζουν τον ηγέτη του Κουρδικού Λαού, με ... δεμένα τα μάτια με καφέ ταινία συσκευασίας, άλαλο απ τα χάπια και τα βασανιστήρια και τον φυλακίζουν σε ένα κάτεργο κάπου στις ακτές του Βόσπορου. Εκείνη την εποχή ξεκινά σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα ένα Κίνημα συμπαράστασης με διαδηλώσεις! Αποκορύφωμα ο αυτοπυρπολισμός Κούρδου επιστάτη - μαχητή, έξω από το Ελληνικό κοινοβούλιο! Τότε, στην αίθουσα ανταποκριτών ξένου τύπου, Σταδίου 60 , σε μια τεράστια συνέλευση καλλιτεχνών, «πέφτουν» στο τραπέζι, δύο προτάσεις: Μία του Λάκη Λαζόπουλου για μουσικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα,το οποίο τελικά έγινε και μια ιδέα του Πατρινού καλλιτέχνη και κατασκευαστή καρναβαλικών αρμάτων Βασίλη Λιακόπουλου: «Δέσιμο των ματιών των αγαλμάτων στο κέντρο της Αθήνας με μαύρα πανιά, με κεντρικό σύνθημα ''ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ '' - εικαστική διαμαρτυρία - επιτροπή πρωτοβουλίας εικαστικών καλλιτεχνών». Μια ακτιβιστική πράξη που έβαζεάμεσα την ζωή μας και την ελευθερία μας σε κίνδυνο όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων εξαιτίας μαρτυριών ντόπιων και ξένων πρακτόρων αλλά και των συστημάτων του... παρακράτους. Η παγκόσμια απήχηση που είχε μέσω των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων και το μαζικό κίνημα στη συνέχεια ήταν αυτό που έβαλε φρένο στα σχέδια τους.
Προ ημερών ο Βασίλης Λιακόπουλος, έβγαλε από το μπαούλο του (όπως ο ίδιος αναφέρει) αυτές τις φωτογραφίες. Γιατί αγανάκτησε βλέποντας μαυρισμένο με σπρέϊ το πρόσωπο στην προτομή του Κωστή Παλαμά στον κήπο του Βιολογικού στη Σταδίου και το σήμα της αναρχίας στο .... μαρμάρινο παλτό του!
«Γύρισα 16 χρόνια πίσω ... τότε που του ... έδενα τα μάτια, για να μη δει ... τα χάλια μας ... τι να πω; Ανάμεσα στην αναρχικήπολιτικήσκέψη, πρακτική, .... και την βαρβαρότητα της αλόγιστης βίας βανδάλων και κράτους, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα, που μόνο μια νικηφόρα πορεία του λαϊκούεπαναστατικού κινήματος μπορεί να γεφυρώσει ... για την τέχνη ... για την ζωή μας .. για τις γενιές που θ ακολουθήσουν...»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου