Κρατώντας τη μπαγκέτα της Μπαντίνας του Δήμου Πατρέων, επί 15 χρόνια, αλλά και νωρίτερα ως μέλος της μπάντας της πόλης, ο Ανδρέας Γιαννόπουλος μας σκόρπισε μελωδίες εκατοντάδες φορές. Σήμερα γράφει τη μελωδία της ζωής έχοντας υποβληθεί ήδη σε μεταμόσχευση μυελού των οστών στη Μονάδα του ΠΓΝΠ.
Μία μελωδία που είχε λυπηρό ξεκίνημα αλλά εξελίσσεται ευχάριστα, αισιόδοξα και ελπιδοφόρα. Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά η ιατρονοσηλευτική ομάδα της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των οστών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας.
Πότε ξεκίνησε η δική σας περιπέτεια υγείας;
Τον Απρίλιο του 2013 έγινε γνωστή σ' εμένα η ύπαρξη αυτής της κακοήθειας από τον αιματολόγο Παναγιώτη Ζήκο του «Αγ.Ανδρέας». Ακόμα ακούω τα λόγια του που πρόλαβαν την οποιαδήποτε αντίδρασή μου. «Κύριε Γιαννόπουλε, γιατρεύεται. Είναι δύσκολη διαδρομή, χρονοβόρα, αλλά γιατρεύεται». Τα λόγια αυτά βοήθησαν πάρα πολύ στην ψυχραιμία και τη διατήρηση της ψυχολογίας μου όσο γίνεται ψηλά. Οπως αποδείχτηκε στην πορεία, είναι το Α και το Ω». Ο μαέστρος έδωσε συνέντευξη στην φίλη μου ΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ (Πελοπόννησος):
Πώς επιλέξατε για τη θεραπεία σας τη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών του Πανεπιστημιακού μας Νοσοκομείου;
Η επιλογή έγινε από τον κ. Ζήκο, μάλιστα, πολύ γρήγορα είχε κλείσει ραντεβού με τον κ. Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη, αναπληρωτή καθηγητή υπεύθυνο της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών. Στο ραντεβού αυτό, αφού μου ανέλυσε με κάθε λεπτομέρεια την πάθηση και την πορεία της, μου είπε κάτι που βοήθησε πάρα πολύ στον ψυχολογικό τομέα: «Εν ολίγοις, κ. Γιαννόπουλε, εγώ καλούμαι να φέρω την ίαση.
Ταλαιπωρηθήκατε μέχρι να βρεθεί μόσχευμα και ποια ήταν τα συναισθήματά σας κατά την αναμονή αυτού του πολύτιμου δώρου;
Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήμουν τυχερός γιατί είμαστε εφτά αδέλφια και βρέθηκε συμβατή η αδελφή μου. Χρησιμοποίησα τη λέξη τυχερός γιατί στην πορεία διαπίστωσα ότι υπάρχει πρόβλημα στην αναζήτηση «δότη» ειδικά στην Ελλάδα, οπότε η συνέχεια γίνεται στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία. Οπως καταλαβαίνετε, σε αυτή την περίπτωση υπάρχει και ταλαιπωρία και αγωνία για αίσιο αποτέλεσμα. Μέχρι να βρεθεί όμως η αδελφή μου συμβατή, δεν σας κρύβω ότι είχα αγωνία, ειδικά όταν είχα μάθει ότι κάποιος και με περισσότερα αδέλφια δεν είχε βρει συμβατό!!
Ως εκπρόσωπος των μεταμοσχευθέντων ποια είναι η εικόνα που έχετε για την έκταση του προβλήματος;
Προτού μάθω για εμένα, δυστυχώς δεν ήξερα τίποτα και λυπάμαι για αυτό, καθ' ότι ήμουν επί σειρά ετών αιμοδότης. Από τότε που έχω εμπλακεί μέχρι τώρα διαπίστωσα ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο και καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες όχι μόνο στην Πάτρα αλλά και στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη για την αντιμετώπισή του.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους πολίτες ώστε να παρακινηθούν και να γίνουν μέλη της δεξαμενής υποψηφίων δοτών μυελού των οστών;
Αρχικά η ίδια η Πολιτεία θα πρέπει με καμπάνιες να ενημερώσει τον κόσμο. Να μάθει ο κόσμος τι είναι αυτή η κακοήθεια και να καταλάβει ότι χρειάζεται αγάπη για την αντιμετώπισή της. Ετσι γίνεται πιο «ανώδυνος» ψυχολογικά αυτός ο δύσκολος δρόμος προς την ίαση. Πρακτικά, θα πρέπει να γίνουν εθελοντές μυελού των οστών, υπάρχει μεγάλη ανάγκη, όσο περισσότεροι τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό εύρεσης δότη. Θα σώσουν ζωές. Φανταστείτε, κ. Ριζογιάννη, και εσείς και οι πολίτες έναν που έχει το πρόβλημα και δεν βρίσκει δότη… Για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχει το ΚΕΔΜΟΠΠ (Κέντρο Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών Πανεπιστημίου Πατρών) το τηλέφωνο είναι 2610997510.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου