Η συγκινητική επιστολή του μικρού Αλέξανδρου που πλέον ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ

Χαμόγελο και συγκίνηση προξενεί η παρακάτω επιστολή γραμμένη σε α' πρόσωπο, που αναφέρεται στον μικρούλη Αλέξανδρο, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος και νοσηλεύτηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, στην μονάδα εντατικής θεραπείας παίδων.

«Ήταν ένα μεσημέρι, Κυριακή των Βαΐων στις 5/4/2015, γκρι σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται σιγά σιγά στον ουρανό της Ηγουμενίτσας έτοιμα να φέρουν βροχή. Ξαφνικά, έξω από το σπίτι μου, βρέθηκα κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου, μπροστά στα μάτια του μπαμπά μου και του μεγαλύτερου μου αδερφού. Η εικόνα φρικτή...

Δεν πρόσεξα, ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΑΝ. Η καταιγίδα ήρθε...

Βαρύτατα τραυματισμένος σε όλο το 5χρονο κορμάκι μου και ύστερα από μια μεγάλη περιπέτεια φτάνω στην ΜΕΘ Παίδων Πατρών του Νοσοκομείο Ρίου «Παναγία η Βοήθεια», 380 χλμ μακριά από το σπίτι μου. Παρέμεινα στην εντατική για 12 μέρες.

Θέλω να πω σε όλες τις μαμάδες και όλους τους μπαμπάδες, να μας αγκαλιάζετε κάθε μέρα... να μας φιλάτε... να είστε δίπλα μας. Ποτέ δεν είναι αρκετά ποτέ δεν είναι πολύ! Το ότι υπάρχουμε για σας είναι ένα θαύμα της ζωής, είναι το θαύμα της Παναγίας, το ξέρετε... απλά πολλές φορές το ξεχνάτε.

Ένα θαύμα είναι εκείνο που με έφερε πάλι κοντά στην οικογένειά μου, στην αγκαλιά και πάλι των δικών μου ανθρώπων.

Ένα θαύμα, της Παναγίας, που η χάρη της αγκαλιάζει το πανέμορφο εκκλησάκι «Παναγία η Βοήθεια» στο προαύλιο χώρο του νοσοκομείου Ρίου όπου εκεί οι γονείς μου βρήκαν παρηγοριά. Τον πατέρα Χαρίτωνα, την κα Μαρία και ανθρώπους που αγκάλιασαν και έδωσαν δύναμη και κουράγιο στους γονείς μου στην δυσκολότερη δοκιμασία της ζωής τους.

Ένα θαύμα, ενός υπέροχου ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ενός υπέροχου ΓΙΑΤΡΟΥ. Ανδρέας Ηλιάδης, υπεύθυνος της εντατικής μονάδας παίδων Πατρών και η εξαιρετική ομάδα του: Νικήτα, Γιώργο, Γεωργία Μ., Αναστασία, Αγγελική, Κωνσταντίνα, Πηνελόπη, Γεωργία, Φωτεινή, Ιωάννα, Βάσω, Ιφιγένεια, Βασιλική, Σπύρο και Γρηγόρη.

Σε σένα κύριε Ανδρέα δεν θα σου πω ευχαριστώ γιατί είναι πολύ φτωχό, για σένα όμως θα προσεύχομαι κάθε βράδυ στην Παναγία να σε προσέχει και να σε κρατά γερό.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό των γονιών μου, γνωστούς και αγνώστους που τις Άγιες Μέρες του Πάσχα με είχαν στη σκέψη τους και διατήρησαν τη φλόγα της ζωής μου αναμμένη με κάθε κερί που άναβαν στις εκκλησίες και που με κάθε τους προσευχή φρόντισαν ώστε να γυρίσω γρήγορα κοντά τους.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ T.