Διανύουμε εποχή έντονης δυσπιστίας για το αν οι διαχειριστές της πολιτικής εξουσίας έχουν τη δύναμη και τη θέληση να αλλάξουν την κατάσταση. Δικαιολογημένης, ακριβώς επειδή μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει εκείνα τα βήματα προόδου που περίμενε ο καθένας εξ ημών.
Και δεν έγιναν, διότι ναι μεν μπορεί να κατεβλήθη προσπάθεια όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Και σίγουρα δεν ήταν εκείνο που έπρεπε ώστε σήμερα να μπορούμε να μιλάμε για Περιφερειακή ανάπτυξη.
Η αναποτελεσματικότητα, λοιπόν, σε συνδυασμό με την τρομακτική οικονομική ύφεση, οδήγησε στην απόλυτη απογοήτευση. Και επιπρόσθετα βαρύνουν οι πολιτικές που την ίδια ώρα δεν ανοίγουν νέους ορίζοντες, δεν δημιουργούν προοπτική. Ειδικά για τις νέες και τους νέους, την πιο παραγωγική ηλικία της χώρας μας, που δυστυχώς φεύγουν μαζικά μετανάστες στο εξωτερικό, προκειμένου να εργαστούν υπό αντίξοες συνθήκες για να εξασφαλίσουν έναν μισθό των... 1.000 - 1.200 ευρώ!
Μπορεί να αλλάξει κάτι;
Κάπου εκεί τίθενται τα σημαντικά ερωτήματα εν όψει των επερχόμενων Αυτοδιοικητικών εκλογών. Αν μπορεί κάτι να αλλάξει. Αν υπάρχει διέξοδος. Αν η πολυσυζητημένη ανάπτυξη είναι κάτι που πράγματι μπορεί να επιτευχθεί. Και αμέσως μετά, τίθενται τα ερωτήματα: «Ποιος» και «Πώς».
Φυσικά και δεν θα μπω στη διαδικασία προεκλογικών φράσεων, από εκείνες τις τετριμμένες που έχουμε συνηθίσει να ακούμε και μετεκλογικά μένουν στον «αέρα». Θα μπω, ωστόσο, στην ουσία του πράγματος, ξεκινώντας από μία βασική αλήθεια: Ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας, και ειδικότερα της Δυτικής Ελλάδας, είναι ότι... ΔΕΝ παράγουμε!
Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μένει στα αζήτητα διότι δεν έχει γίνει η απαραίτητη επένδυση στον πρωτογενή τομέα, αλλά ούτε καν στον τομέα της μεταποίησης. Παράλληλα, η παρουσία της Περιφέρειας δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Δεν είχε ούτε τις πρωτοβουλίες, ούτε τα έργα, ούτε τις πολιτικές εκείνες που θα ενεργοποιούσαν το παραγωγικό δυναμικό της περιοχής μας.
Πώς;
Υπάρχουν, λοιπόν, εναλλακτικοί δρόμοι; Ναι! Έχουμε μπροστά μας το πρόγραμμα επενδύσεων και το νέο ΕΣΠΑ. Μπορούν να αξιοποιηθούν πόροι. Αρκεί αυτό να γίνει με στόχο την μεγιστοποίηση του παραγωγικού αποτελέσματος. Η Δυτική Ελλάδα είναι παράδεισος προϊόντων και υλικών, αλλά χρειάζονται στοχευμένες και αποφασιστικές πολιτικές. Έτσι η περιβόητη περιφερειακή ανάπτυξη, μπορεί να υπάρξει! Και μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός προόδου για όλους.
Με ποιον;
Η καθαρά Αυτοδιοικητική και πρωτίστως ασυμβίβαστη διαδρομή του Θύμιου Σώκου, αποδεικνύουν την γνώση του, την ικανότητά του και κυρίως την θέλησή του να δουλέψει για να βγούμε από το αδιέξοδο. Για τους λόγους αυτούς αποφάσισα να είμαι στο πλευρό του. Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Μπορούμε πολύ καλύτερα, γιατί εμείς και κυρίως τα παιδιά μας αξίζουμε περισσότερα!
Αχιλλέας Ν. Ροδίτης
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος
«Δυτική Συμπολιτεία» - Θύμιος Σώκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου